Kun je plannen en organiseren met ADHD?
- Mariëtte de Rooij
- 5 aug
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 8 aug

"Plannen en organiseren kan ik echt niet hoor, met mijn ADHD." zei hij stellig tijdens ons gesprek. Ik glimlachte en wees naar het me.scan bord. "Ik snap dat je dat idee hebt, maar je me.scan laat zien dat het er wél in zit," antwoordde ik. "Het is een nog onontdekt talent. Het is aanwezig, maar je zet het nog niet bewust in."
Hij moest lachen. "Nou, om eerlijk te zijn, geloof ik daar niks van. Mijn hoofd is één warboel van dingen die gedaan moeten worden en er gaat altijd wel iets mis." Ik liet hem de Eisenhower Matrix zien: een simpele maar krachtige tool om prioriteiten te stellen, en ik stelde hem voor om die eens een tijdje te gebruiken. Hij keek er vluchtig naar. "Ik kan het eens proberen..." klonk het weinig overtuigd.
Twee jaar later
Laatst sprak ik hem weer, twee jaar na zijn me.scan. "Het laatste jaar is zó goed verlopen!" zei hij enthousiast. "Ik ben nog nooit zo relaxed op vakantie gegaan."
Hij vertelde dat hij na onze afspraak eigenlijk weinig had gedaan met de informatie uit de me.scan. "Sommige dingen heb ik wel opgepakt, maar dat plannen en organiseren, daar geloofde ik gewoon niet in."
Maar de chaos op zijn werk werd op een gegeven moment te groot. Zijn werkgever gaf hem vriendelijk doch dringend het advies om een timemanagementcursus te volgen. En dat bleek - tot zijn eigen verrassing - een gouden zet. Met de handvatten die hij daar kreeg, lukte het ineens wel: structuur aanbrengen, prioriteiten stellen, overzicht houden. Zelfs de Eisenhower Matrix bleek best handig...

En nu?
Hij werkt inmiddels met een jaarplanning waarin maandelijks en wekelijks terugkerende taken overzichtelijk ingevuld zijn. Er is ruimte in zijn agenda voor onverwachte situaties, en zelfs daar heeft hij een systeem voor. Hij vergeet nauwelijks nog iets. Sterker nog, hij heeft er zelfs lol in om op deze manier te werken!
Binnenkort komt hij de me.scan opnieuw maken ('refreshen') en dan leggen we deze nieuwe uitslag naast de inzichten van twee jaar geleden. "Jammer dat ik er toen zo weinig mee heb gedaan." zegt hij. "Ik geloof er nu wel in en ben benieuwd waar ik nu sta en welke overtuigingen er nog meer in de weg staan om mijn talenten volledig te benutten."
En jij?
Ben je benieuwd waar jij jezelf (onbewust) klein houdt? Of welke talenten in jou nog liggen te wachten om ontdekt te worden? De me.scan laat het je in één gesprek haarfijn zien. En dat kan zomaar het begin zijn van een totaal andere manier van werken en leven!







Opmerkingen